ลุ้น…ระทึก…ทุกนาที “ความทุ่มเท” และ “ความเหนื่อยขั้นสุด” ของ เคน – ธีรเดช วงศ์พัวพันธ์
“ผมไม่เคยต้องทุ่มเทกับการแสดงอะไรมากขนาดนี้มาก่อนเลย แต่กับบทนี้ผมยอม เพราะผมรอที่จะได้เล่นอะไรแบบนี้มาร่วมสิบปีแล้ว”
แน่นอนว่าด้วยเรื่องราวของ The Pool นรก 6 เมตร ที่เล่าผ่านการต่อสู้เอาตัวให้รอดของตัวละครสำคัญของเรื่องคือ เดย์ หนุ่มฝ่ายศิลป์กองถ่ายโฆษณา ซึ่งไม่เพียงอาศัยความสามารถทางการแสดงของนักแสดงผู้มารับบทเท่านั้น เขาผู้นั้นต้องมาพร้อมทักษะพิเศษและการเตรียมตัวอย่างมหาศาล
“คือจริงๆผมไม่ได้แสดงหนังมานานมาก เพราะที่ผ่านมาผมยังไม่เจอบทหนังที่ผมอ่านแล้วรู้สึกว่าตื่นเต้นเกิดคำถามว่าเฮ้ย…ทำไมมันเป็นแบบนี้ทำไมมันเป็นแบบนั้น คือรู้สึกตั้งแต่พี่พิงเล่าเรื่องย่อๆ ว่าหนังเรื่องนี้เคนต้องติดอยู่ในสระว่ายน้ำลึก 6 เมตรนานเป็นอาทิตย์ โดยไม่มีใครมาช่วย ผมก็รู้สึกว่าหรอพี่…แล้วไงต่อ ผมอยากรู้ว่าเหตุผลคืออะไร แล้วตัวละครมันจะเป็นยังไงต่อล่ะ แล้วสุดท้ายผมจะรอดได้มั๊ย? มันคือสิ่งที่น่าสนใจมากๆสำหรับผมนะ แล้วผมรู้สึกว่าจริงๆแล้วมันสิ่งที่แตกต่างออกไปจากสิ่งที่เราเคยทำ แล้วเราอยากลองทำ แล้ววันหนึ่งมีคนที่มามอบโอกาสให้เราได้ลองทำ ก็ดีใจและขอบคุณพี่พิงด้วยครับสำหรับงานเรื่องนี้ เพราะมันทำให้เราได้รู้ว่ามันยังมีสิ่งแปลกใหม่ เพราะเราใช้ความเคยชินในการเล่นมานาน แต่เรื่องนี้มันทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นในฐานะนักแสดงมันยังมีอะไรให้เราค้นหาอีกนะ มันยังมีอุปสรรคให้เราก้าวผ่านไปอีก มันมีโจทย์ใหม่ๆที่เราต้องเรียนรู้มากมาย นั่นคือ ผมต้องทำงานกับจระเข้ในทุกรูปแบบ ตั้งแต่จระเข้จริง จระเข้หุ่นโมเดล และสุดท้ายจระเข้ CG ที่เค้าจะให้คนใส่ชุดเขียวมาไกด์ก่อน แล้วเราก็ต้องจินตนาการตาม ซึ่งมันแปลกมากสำหรับผม ถือเป็นประสบการณ์การแสดงที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน”
“และเมื่อผมตกปากรับคำแล้ว การเตรียมตัวเตรียมใจกับการถ่ายทำสุดหินก็ตามมาในเวลาไม่ถึง 2 เดือนของการเตรียมงาน ทำให้ผมต้องเปลี่ยนตารางชีวิตใหม่หมด ตั้งแต่การกิน การนอน การออกกำลังกาย ตารางการใช้ชีวิตของผมต้องปรับเปลี่ยนไปเพื่อให้ได้สภาพร่างกายที่เฟิร์มฟิตสุดๆสำหรับบทนี้ พี่พิงบอกตั้งแต่แรกเลยว่า เคน เรื่องนี้เหนื่อยมากๆนะ คือผมเห็นบทแล้วก็พอเข้าใจนะว่าอ๋อเราจะเจออะไรบ้าง แต่ยังไม่คิดว่ามันจะหนักหนามหาศาลแบบพี่พิงว่า พอพี่พิงย้ำอีกว่ามันโหดมากเหนื่อยมากๆ แล้วอยากให้เคนฟิตกว่านี้ แล้วตัวละครมันต้องไปติดอยู่ในสระว่ายน้ำ มันต้องไม่ได้กินอะไรเลย มันต้องผอมลงเรื่อยๆ หลังจากนั้นผมมีเวลาประมาณหนึ่งเดือน ผมก็ออกกำลังกายน่าจะเกือบทุกวัน (หัวเราะ) อาหารของอร่อยที่ผมชอบกินก็ต้องงดทั้งหมด สเต็ก ไวน์ เบียร์ เบอร์เกอร์ ต้องเปลี่ยนมากินเนื้อปลา ข้าวกล้อง ไข่ต้ม ผัก ก็พยายามทำให้ได้อย่างที่ผู้กำกับต้องการ ผลคือลดลงไป 7 กิโล ระหว่างที่ถ่ายทำเรื่องนี้ก็ลดลงไปอีก 3 กิโล ก็ทำเต็มที่กับเวลาที่มี”
“ช่วงก่อนมาถ่ายมีต้องเดินทางไปต่างประเทศผมก็ทำการบ้านคือถ่ายเซลฟี่หน้าตัวเองส่งกลับมาให้พี่พิงดูทุกวันว่าหนวดเคราเรายาวขึ้นยังไงแบบไหน ไป 10 วันก็ถ่ายกลับมาให้เขา 10 วัน คือการเตรียมตัวเรื่องร่างกายเป็นหลักเลย ช่วงนั้นต้องว่ายน้ำ ดำน้ำ ขึ้นมาวิ่งต่อทุกวัน แล้วก็ไปทดลองอยู่ในน้ำอยู่ในแพในสระที่เขาเล่นเวคบอร์ดกัน ฝึกการทรงตัว เตรียมสรีระหนักมากโดยเฉพาะเวลาอยู่ในน้ำ ตอนแรกคิวถ่ายส่งมาตอนแรกยังนึกว่าดีจังถ่ายแบบวันเว้นวัน แต่ปรากฎว่าเขาถ่ายกันตั้งแต่หกโมงเช้าถึงตีห้าของอีกวัน อ๋อ เลยเข้าใจละว่ามันโหดแบบนี้เอง”
“อีกอย่างในการเตรียมตัวครั้งนี้ก็คือต้องไปเวิร์คชอปซ้อมกับสลิงด้วย ต้องเรียนรู้ให้ชินรู้เข้าใจการปีน การเกาะ หรือการตก การกระโดดโดยที่เราต้องอยู่กับสลิงตลอดต้องปฏิบัติตัวยังไงให้ถูกหลักท่าที่จะออกมาจะทำยังไงให้สมจริง แล้วสลิงมันต้องรัดตึงมากให้กระชับที่สุดก็อึดกับความเจ็บมาก รวมถึงจะมีในเรื่องที่ต้องสู้กับจระเข้ แล้วเราต้องโดนเหวี่ยงตัวไปมา ซึ่งตอนซ้อมเขาก็จะบอกเราว่าทำเท่าที่ทำได้นะ มีเบาะรอง มีสตั๊นท์เตรียมแสดงแทนไว้อยู่แล้ว แต่พอวันถ่ายจริงเบาะรองมันใช้ไม่ได้นะ (หัวเราะ) แล้วสตั๊นท์ก็เหมือนจะมาแค่แสดงไกด์ผมว่าต้องทำท่ายังไง ยืนต้องจุดไหนในซีน ซึ่งเป็นผมแสดงเองหมดอยู่ดี (หัวเราะ) ก็จะเป็นแบบนั้น
แล้วจะมีแบบซีนลองเทคที่ต้องดำน้ำโผล่ขึ้นมาปีน แล้วตกลงมาปีนขึ้นมาใหม่ ลงไปว่ายน้ำพยายามอุดท่อ มีต้องดำน้ำไปอีกทางช่วยสัตว์เลี้ยงของผม คือเหนื่อยมากจริงๆ คือพี่พิงคงอยากเห็นโมเมนต์คนที่ต้องเอาชีวิตรอดต้องอึดจริงๆให้มันออกมาจากตัวละครเลยเราแสดงเองจริงๆ หรือฉากพีคที่สุดต้องสู้กับจระเข้ก็ต้องมีเอฟเฟ็กต์ที่ตัวผมแผลทั้งหมดระหว่างที่สู้ ฝนจะต้องตก สู้กับจระเข้ที่ไม่มีอยู่จริง และมีปัจจัยหลายอย่างที่เราต้องคำนึง ฝนตกลงมาล้างแผลออกก็ต้องแต่งแผลใหม่เลือดก็ต้องเติมอยู่ตลอด เดี๋ยวฝนก็ต้องตกอีกเข้าไปสู้อีก แล้วก็ต้องปล้ำกับจระเข้ที่มีผมคนเดียวกลิ้งไปกับพื้นที่แตกคือเหนื่อย เจ็บ แต่ต้องอึดให้จบงาน แต่คือต้องขอบคุณที่แกเตือนผมมาตลอด มันทำให้เราระวังตัวเองมาก ออกกำลังกายดูแลตัวเองแบบห้ามป่วยเด็ดขาด มันเป็นการทดสอบร่างกายเราที่ดีมากๆนะ ซึ่งก็ผ่านพ้นมาด้วยดี มีเกือบน็อคเป็นไข้บ้างแต่ก็พอได้พักเต็มที่ก็ดีขึ้น”
“ส่วนเรื่องเวิร์คชอปกับน้องเกรซนางเอกในเรื่องก็สบายๆครับ เป็นการเวิร์คชอปแบบสร้างความคุ้นเคยกันมากกว่า เพราะน้องค่อนข้างใหม่ทางการแสดงแล้วเราต้องมาแสดงเป็นคนรักกัน ก็ต้องมาทำความรู้จักไม่ให้ขัดเขินต่อกัน พี่พิงเขาก็เน้นไปที่การเป็นแฟนกัน เขากลัวว่าน้องเกรซยังใหม่แล้วก็เด็กด้วยจะเกร็งและเรียกผมพี่เคนต้องไหว้ผมด้วยในเวลาเล่น ซึ่งมันต้องตัดความรู้สึกแบบนั้นไปให้หมดต้องเป็นแฟนกัน การเวิร์คชอปก็เหมือนการละลายพฤติกรรมกำแพงว่าเจอกันเราต้องกอดกันเป็นเรื่องปกติแล้ว ในเรื่องมีบางซีนที่แบบใกล้ชิดกันมาก มีการทำ CPR ช่วยตัวละครด้วย ซึ่งอันนี้ทางพี่พิงจะสอนให้เข้าใจการช่วยชีวิตคนที่ถูกต้องตามหลักด้วยจะได้ดูสมจริง แล้วน้องเกรซเองก็มือใหม่แต่เก่ง เข้าใจการทำงานว่าซีนนี้ต้องการอะไรจากตัวละคร มีสมาธิกับทุกซีนมากครับ”
Photographed by Narin Yun Lourujirakul Styled by Tharinya Duangdesha
Producer Chalermpol Teamkom Editor in chief Austin Thein
Clothes P.MITH 1st floor Siam Center IG: @pmith
