เจค็อบ เทรมเบลย์ ถือเป็นดาราเด็กที่ฝีมือเกินวัย หลายๆอาจจะคุ้นหน้าคุ้นตาเด็กน้อยคนนี้ได้จากภาพยนตร์เรื่อง “ROOM” ซึ่งถือเป็นเรื่องแจ้งเกิดของเขา ด้วยความสามารถตีบทแตกเข้าถึงอารมณ์การแสดงความไร้เดียงสาของเด็กน้อยที่ต้องอาศัยอยู่ในห้องแคบๆ ที่มีแค่เขากับแม่มาตลอดชีวิต จนเขาเองสามารถสร้างชื่อได้ในเวทีระดับโลกในฐานะดาราดาวรุ่งที่ทั้งโลกกำลังจับตา
ช่วยแนะนำอ๊อกกี้ พูลแมนให้พวกเราได้รู้จักหน่อย ?
เทรมเบลย์ : อ๊อกกี้เป็นเด็กที่เป็นโรค ทรีเชอร์ คอลลินส์ ซินโดรม ซึ่งมันทำให้ใบหน้าของเขาไม่เหมือนเด็กทั่วไปครับ เขาเรียนที่บ้านมาตลอดชีวิต แต่มันถึงเวลาแล้วที่เขาต้องเรียนที่โรงเรียนจริงๆ ซึ่งมันไม่ได้ง่ายเลย เขาต้องปรับตัวเยอะมาก เขาแค่อยากให้คนอื่นทำเหมือนเขาเป็นเด็กธรรมดาๆ แต่คุณก็รู้ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ ท้ายที่สุดคุณจะได้เห็นการผจญภัยของเขา
แล้วอาการทรีเชอร์ ซินโดรมมันเป็นยังไง ช่วยอธิบายให้เราเข้าใจง่ายๆ ได้หรือเปล่า?
เทรมเบลย์ : ทรีเชอร์ คอลลินส์ ซินโดรมเกิดจากกยีนส์ผิดปกติแค่ตัวเดียว มันสามารถทำให้การวางตัวของกระดูกโครงหน้าผิดปกติได้ บางคนที่เป็นโรคนี้อาจจะมีอาการน้อยมากจนไม่ทันสังเกตเลยด้วยซ้ำ ส่วนบางคนอาจจะมีกระดูกงอกในกะโหลกจนส่งผลต่อระบบทางเดินหายใจ การมองเห็น และการได้ยิน บ่อยครั้งที่ผู้ป่วยต้องได้รับการผ่าตัดแก้ไขตั้งแต่ก่อนอายุห้าขวบ อย่างอ๊อกกี้เองก็ต้องผ่าตัดตั้ง 27 ครั้ง แต่เด็กที่เป็นโรคนี้จริงๆ อาจจะผ่าตัดตั้ง 50 ตอนเขาอายุแค่สิบขวบเองครับ
ทำไมคุณถึงเลือกรับบทสุดท้าทายนี้?
เทรมเบลย์ : ส่วนที่น่าตื่นเต้นที่สุดสำหรับผม คือ การได้เล่นเป็นเด็กที่ช่วยให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้น ผมคิดว่าหนังสือมันดีมาก ดีจนทำให้แม่ผมน้ำตาไหลเลยครับ มันเล่าเรื่องการปรับตัวของอ๊อกกี้ ในการเข้าสังคม การที่เขาต้องทำให้คนรอบข้างยอมรับแทนที่จะรู้สึกกลัว
แสดงว่าคุณต้องเตรียมตัวพอสมควรเลยนะ
เทรมเบลย์ : ใช่เลยครับ ผมต้องทำการบ้านหนักมากเพื่อความสมจริง ผมกับครอบครัวไปงานประจำปีของ CCA (สมาคมเพื่อเด็กใบหน้าผิดปกติ) ผมเป็นเพื่อนกับเด็กๆ หลายคนที่นั่นที่เป็นเหมือนอ๊อกกี้ ซึ่งผมคิดว่ามันเยี่ยมมากเลย ผมได้เรียนมุมมองชีวิตของพวกเขาครับ ซึ่งมันช่วยให้งานผมง่ายขึ้นเยอะ ผมเริ่มทำสมุดเล่มใหญ่ เก็บจดหมาย รูปภาพ และเขียนไอเดียต่างๆ ลงไป ผมเปิดเจ้าเล่มนี้อ่านทุกวัน โดยเฉพาะก่อนเล่นซีนสำคัญ มันช่วยผมเตรียมตัว
แล้วคุณกับอ๊อกกี้มีอะไรเหมือนกันบ้าง?
เทรมเบลย์ : เรารักสตาร์วอร์เหมือนกัน! ผมคลั่งสตาร์วอร์มาก อ๊อกกี้ก็เหมือนกันครับ ในเรื่องมีฉากที่ผมฟันไลท์เซเบอร์กับโอเว่น วิลสัน ที่เล่นเป็นพ่อของผม มันสนุกมาก เหมือนไม่ได้แสดงอยู่เลย รู้ไหมผมชอบฉากห้องนอนของอ๊อกกี้มาก มันมีแต่ของเจ๋งๆ ของที่ผมชอบ เลโก้สตาร์วอร์ เพดานห้องทาสีเป็นดวงดาว และดาบไลท์เซอร์เบอร์ อ๊อกกี้มีเอ็กซ์บ็อกด้วยในห้อง เอ็กซ์บ็อกของผมอยู่ที่ขั้นใต้ดิน ผมอยากย้ายเอ็กซ์บ็อกมาอยู่ในห้องผมบ้างจัง (หัวเราะ)
ตามโปสเตอร์เราเห็นว่าอ๊อกกี้ใส่หมวกมนุษย์อวกาศ มันมีความหมายอะไรหรือเปล่า? หรือว่าเขาแค่ชอบเฉยๆ
เทรมเบลย์ : ผมว่ามันทำให้อ๊อกกี้รู้สึกสบายครับนอกจากมันทำให้ไม่มีใครเห็นหน้าเขา มันยังช่วยจินตนาการที่ว่าเขาเป็นเหมือนฮีโร่ในดวงใจของเขา ซึ่งนั่นคือทีมมนุษย์อวกาศของยานอพอลโล่ 11 ที่เป็นมนุษย์กลุ่มแรกที่ไปดวงจันทร์ หมวกที่เราใช้มันเหมือนของจริงเลย คุณกดปุ่มแล้วกระจกมันเด้งขึ้นมาด้วยนะ หมวกมนุษย์อวกาศช่วยให้อ๊อกกี้มีความสุข มันทำให้เขารู้สึกเหมือนคนปกติ ไม่ต้องกังวลว่าคนอื่นจะเห็นหน้าเขา อ๊อกกี้รู้ว่ามันต้องใช้เวลาซักพักให้คนรอบข้างคุ้นเคยกับเขา นั่นอาจจะเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงชอบอวกาศและชุดมนุษย์อวกาศครับ
สายสัมพันธ์ของออกกี้ และ อิซาเบล (แม่ของออกกี้ นำแสดงโดย จูเลีย โรเบิร์ตส)
เทรมเบลย์ : อิซาเบลเป็นแม่ที่ดี เธอติดอันดับท็อปไฟว์เลย เธอปลอบอ๊อกกี้เวลาเขาเศร้าด้วยการใช้พลังของความเป็นแม่ เธออธิบายเรื่องยากๆ ให้เขาเข้าใจ จูเลีย โรเบิร์ตส เก่งมากครับ ผมเรียนรู้จากเธอเยอะเลย
การได้ร่วมงานใกล้ชิดกับวิลสัน
เทรมเบลย์ : โอเว่นเป็นคนตลกที่สุดคนนึงบนโลกนี้ จริงๆ นะ ถ้าคุณได้เจอเขา คุณจะขำจนท้องแข็งแน่ๆ
คุณชอบซีนไหนที่สุดของเรื่อง
เทรมเบลย์ : คงเป็นฉากพิธีสำเร็จการศึกษา เพราะมันแสดงให้คุณเห็นว่าอ๊อกกี้มาไกลมากจากวันแรกที่เขาใส่หมวกกันน็อคอวกาศเดินเข้าโรงเรียนมา และสุนทรพจน์ของอาจารย์ใหญ่มันโดนใจมากๆ
แล้วคุณมีวิธีเตรียมอารมณ์ยังไงบ้างก่อนเข้ากล้อง?
เทรมเบลย์ : ถ้าเป็นซีนดราม่า ผมชอบคิดถึงเรื่องเศร้าๆแอบไปนั่งมุมห้องไกลจากคนอื่น นั่งคิดเรื่องเศร้าๆ หรืออะไรแบบนั้นครับ
ตอนคุณได้ดูครั้งแรกคุณรู้สึกอย่างไร?
เทรมเบลย์ : มันดีกว่าที่ผมคิดไว้อีก เราทำงานได้ดีมากเลย ผมภูมิใจในตัวเองมากพอสมควรนะ ผมดีใจที่ได้เล่นหนังเรื่องนี้เพราะมันมีประเด็นที่สนใจและจะเป็นประโยขน์กับหลายๆ คน
คุณอ่านบทวิจารณ์หนังของคุณบ้างไหม
เทรมเบลย์ : เมื่อก่อนแม่อ่านให้ผมฟัง เดี๋ยวนี้ผมเริ่มอ่านเองแล้วล่ะครับ
แล้วเวลาที่ไม่ได้ทำงานคุณใช้เวลาไปกับอะไร?
เทรมเบลย์ : เล่นเลโก้ ใส่ชุดประหลาดๆ กระโดดไปรอบบ้าน หรือไม่ก็ดูหนังครับ เหมือนอ๊อกกี้เลยแหละ
